Toegankelijkheid
Tekst
Contrast
Toegankelijkheid
De zes ‘ouder wordende’ bewoners van 35-2 zijn tussen de 34 en 72 jaar oud. Zij hebben allemaal weer een eigen, splinternieuwe kamer met badkamer in het nieuwe pand. Het wennen gaat goed. Brenda: “En dat is best knap als je bedenkt dat bijvoorbeeld het bed van sommige cliënten anders staat en ze dus ‘andersom’ slapen. Dat zijn al grote veranderingen voor deze groep.”
Samen met haar collega’s bereidde Brenda de bewoners elk op hun eigen manier voor. “Eén van onze cliënten ging naar familie. Toen de verhuizers om 9.30 uur kwamen, bleef een ander samen met een collega op haar eigen werkkamertje. Weer anderen gingen op bezoek bij de buren van locatie 35-18, en een enkeling vond het prachtig om te kijken naar al dat gesjouw met dozen. Ook vertelden we iedereen op een ander moment over de daadwerkelijke verhuizing om geen stress te veroorzaken.”
Hoewel de meeste bewoners zich verbaal niet goed kunnen uitdrukken, zien Brenda en haar collega’s dat ze blij zijn. “Eén van onze cliënten straalde helemaal. Ze begon wel even te huilen. Maar dat kwam door de spanning, de verandering en de intensieve dag. Daarna was ze weer helemaal blij.” Voor een andere cliënt was het binnenkomen vooral een opgave. “Ze was bang en vond het lastig. Want dit was dan echt hét moment. Eenmaal op haar kamer zagen we alleen nog maar haar trots.”
Om iedereen goed te kunnen laten acclimatiseren, houden collega’s het rustig op de groep. Brenda: “We zorgen dat er niet veel poespas is. Onze prioriteit was om zo rustig mogelijk over te gaan en daarna ook die rust goed in de groep te houden. Daarom is ook een groot deel van de oude meubels meegegaan. Dat maakt de stap iets kleiner. Over twee weken komen de nieuwe spullen.” In de mooie, nieuwe kamers komen ook nieuwe spullen. “Bewoners zochten die samen met verwanten of samen met medewerkers uit. Dat moest door corona via internet en dat betekent dat je een nieuwe lamp niet kunt voelen voor je hem aanschaft. Maar ik denk dat het goed gelukt is.”
Voor de één is de eerste periode op de nieuwe woonplek intenser dan voor de ander. “Sommige bewoners moeten even wennen aan de nieuwe slaapkamer en ze weten nog niet goed wat hún plek in de nieuwe woonkamer is. Daarnaast houdt één van onze cliënten ervan om rondjes door de woning te kruipen. Nu de ruimte anders is, merken we dat hij even zijn draai weer moet vinden.”
Collega’s zijn ook blij met de nieuwe ruimte. Brenda: “Vooral voor de cliënten. Maar we vinden het zelf ook heel mooi. Alles is nu dichter bij elkaar. Dat is zo handig. De woonkamer is groter. Hij vormt het midden. Daaraan grenst ons kantoor, de wasruimte en de snoezelkamer. Je bent dus overal nabij voor cliënten. Eén van hen gaat twee keer per dag in de ballenbak in de snoezelkamer. We kunnen nu heel makkelijk na 5 minuten even kijken of ze het fijn heeft. Terwijl we ook voor de andere cliënten dichtbij zijn.”
Aan twee zijden van de woonkamer liggen twee korte gangen met elk vier kamers. Brenda: “Dat is ideaal. Daarnaast zitten er grote ramen in de deuren van de gang naar de woonkamer. Dat heeft naast het gevoel van verbinding een extra voordeel. Eén van onze cliënten beleeft graag ‘mee’, maar zit niet altijd graag tussen anderen. Hij zit dan soms lekker in de gang achter het raam te kijken. Mooi dat dat zo kan.”