Veilig, vertrouwd en dichtbij: het logeerhuis

Alex Bunink komt al jaren in het logeerhuis. Hij is begonnen met buitenschoolse opvang op de woensdagmiddagen. Alex was toen zeven jaar oud. Zijn moeder Ria Wittenaar ging op die middagen iets doen samen met haar twee andere zoons. ‘Zo kon ik volop aandacht geven aan de broers van Alex. Want als Alex meeging op een uitje, was ik veel met hem bezig. In de speeltuin had ik wel een soort tuigje voor hem, anders zette hij het direct op een lopen. Maar ik kon toch niet even meedoen op de glijbaan bijvoorbeeld.’

Door de opvang op het logeerhuis tijdens de woensdagmiddagen, kwam Ria toe aan de zorg voor de rest van haar gezin. En aan zichzelf. ‘Je hebt niet altijd door hoe zwaar het kan zijn om te zorgen voor een kind met een beperking. Als omstander niet, maar ook soms als moeder niet. Dat ervaar je eigenlijk pas als je de ruimte en tijd krijgt om ook dingen voor jezelf te doen.’ Dat begon voor Alex en Ria dus met de woensdagmiddagen maar werd op een gegeven momentje een nachtje logeren in het weekend. En nog iets later een weekje tijdens de vakantie. Inmiddels logeert Alex doordeweeks drie dagen in het logeerhuis en woont hij verder thuis. ‘We hebben het samen opgebouwd.’

‘Maar die eerste keer hem wegbrengen naar het logeerhuis was ontzettend moeilijk. Ik herinner het me nog als de dag van gisteren. We hadden hem weggebracht, mijn middelste zoon en ik. Fietsend op weg naar de stad kreeg ik een knoop in mijn maag. Ik keek opzij naar mijn zoon en we wisten allebei precies van elkaar wat we voelden. We zijn toen ook meteen omgedraaid en naar het logeerhuis teruggefietst. Het voelde niet goed, Alex hoorde er gewoon bij te zijn als wij wat leuks gingen doen.’ Ze belden aan en de begeleiding deed open. Vanuit de deur was er zicht op de woonkamer en ze zagen Alex meteen. ‘Dat was een fijn moment. Hij zat daar helemaal in zijn element, rustig te spelen op de grond. Toen wisten we: dit zit wel goed.’

Ria zou iedere ouder het logeerhuis willen aanraden. ‘Het is zo goed voor Alex om in een andere omgeving te zijn. Hij krijgt er andere dingen mee dan thuis, waardoor hij zich ook verder ontwikkelt in bijvoorbeeld zijn zelfredzaamheid. Tijdens zijn logeren heb ik ruimte voor mijzelf, de rest van mijn gezin en om de deur uit te gaan. Ik laad lekker op zodat ik er daarna weer helemaal voor Alex kan zijn.’ Maar Ria denkt niet alleen aan het hier en nu. ‘Ik denk juist ook al aan de toekomst. Alex ervaart dat er ook andere mensen zijn die voor hem kunnen zorgen. Dat maakt de zorg voor de toekomst een stuk kleiner.’

Ben jij benieuwd wat het logeerhuis jou kan bieden? Kom langs op donderdag 2 november tussen 10.00 en 12.30 uur aan de Eekhoornveld 101 in Zwolle.

Voor zorgprofessionals staat de deur open van 13.00 tot 16.00 uur.